Aktualności

Zasada wytwarzania powłok cynkowanych ogniowo
Cynkowanie ogniowe jest procesem metalurgicznej reakcji chemicznej. Z mikroskopowego punktu widzenia proces cynkowania ogniowego obejmuje dwie dynamiczne równowagi: równowagę termiczną i równowagę wymiany cynku i żelaza. Kiedy części stalowe zanurza się w stopionym cynku o temperaturze około 450 ℃, części stalowe w temperaturze pokojowej pochłaniają ciepło cieczy cynkowej. Gdy temperatura przekracza 200 ℃, stopniowo staje się widoczna interakcja między cynkiem i żelazem, a cynk przenika do warstwy powierzchniowej części żelazno-stalowych.

Gdy temperatura stali stopniowo zbliża się do temperatury cieczy cynkowej, na wierzchniej warstwie stali tworzą się warstwy stopu o różnych proporcjach cynku i żelaza, tworząc warstwową strukturę powłoki cynkowej. W miarę upływu czasu różne warstwy stopu w powłoce wykazują różną szybkość wzrostu. W skali makro powyższy proces objawia się zanurzeniem części stalowych w cieczy cynkowej, co powoduje wrzenie powierzchni cieczy cynkowej. W miarę jak reakcja chemiczna cynku i żelaza stopniowo się równoważy, powierzchnia cieczy cynkowej stopniowo się uspokaja.
Gdy element stalowy zostanie podniesiony do poziomu ciekłego cynku, a temperatura elementu stalowego stopniowo spadnie poniżej 200 ℃, reakcja chemiczna cynkowo-żelazowa zatrzymuje się i tworzy się powłoka cynkowana ogniowo o określonej grubości.
Wymagania dotyczące grubości powłok cynkowanych ogniowo
Do głównych czynników wpływających na grubość powłoki cynkowej zalicza się: skład metalu podłoża, chropowatość powierzchni stali, zawartość i rozmieszczenie w stali pierwiastków aktywnych krzemu i fosforu, naprężenia wewnętrzne stali, wymiary geometryczne części stalowych oraz proces cynkowania ogniowego.
Obecne międzynarodowe i chińskie standardy cynkowania ogniowego są podzielone na sekcje w zależności od grubości stali. Globalna i lokalna grubość powłoki cynkowej powinna osiągnąć odpowiednią grubość, aby określić odporność powłoki cynkowej na korozję. Czas wymagany do osiągnięcia równowagi termicznej i stabilnej równowagi wymiany cynku i żelaza jest różny dla części stalowych o różnych grubościach, co skutkuje różną grubością powłoki. Średnia grubość powłoki podana w normie opiera się na doświadczeniu w produkcji przemysłowej wspomnianej powyżej zasady cynkowania ogniowego, a grubość lokalna to wartość doświadczenia wymagana do uwzględnienia nierównomiernego rozkładu grubości powłoki cynkowej i wymagań dotyczących odporności powłoki na korozję .

Dlatego normy ISO, amerykańskie normy ASTM, japońskie normy JIS i chińskie normy mają nieco inne wymagania dotyczące grubości powłoki cynkowej, a różnica nie jest znacząca.
Wpływ i wpływ grubości powłoki cynkowanej ogniowo
Grubość powłoki cynkowanej ogniowo określa odporność na korozję platerowanych części. Szczegółowe omówienie można znaleźć w odpowiednich danych dostarczonych przez Amerykańskie Stowarzyszenie Galwanizacji Ogniowej w załączniku. Klienci mają także możliwość wyboru grubości powłoki cynkowej większej lub mniejszej od standardowej.
W produkcji przemysłowej trudno jest uzyskać grubszą powłokę dla cienkich blach stalowych o gładkiej warstwie powierzchniowej o grubości 3 mm lub mniejszej. Ponadto grubość powłoki cynkowej, która nie jest proporcjonalna do grubości stali, może mieć wpływ na przyczepność powłoki do podłoża, a także na jakość wyglądu powłoki. Zbyt gruba powłoka może spowodować, że powłoka będzie szorstka, podatna na łuszczenie się, a platerowane części nie będą w stanie wytrzymać kolizji podczas transportu i montażu.
Jeśli w stali występuje dużo pierwiastków aktywnych, takich jak krzem i fosfor, bardzo trudno jest uzyskać cieńsze powłoki w produkcji przemysłowej. Dzieje się tak, ponieważ zawartość krzemu w stali wpływa na tryb wzrostu warstwy stopu cynku i żelaza, co powoduje szybki wzrost warstwy stopu cynku i żelaza w fazie zeta i wypychanie fazy zeta w kierunku powierzchniowej warstwy powłoki, powodując szorstkość i szorstkość matową warstwę wierzchnią powłoki, tworząc szarą, ciemną powłokę o słabej przyczepności.
Dlatego, jak omówiono powyżej, istnieje niepewność co do wzrostu liczby powłok cynkowanych ogniowo. W rzeczywistości często trudno jest uzyskać w produkcji określony zakres grubości powłoki, określony w normach dotyczących cynkowania ogniowego
Grubość jest wartością empiryczną uzyskaną po dużej liczbie eksperymentów, biorąc pod uwagę różne czynniki i wymagania, i jest stosunkowo naukowa i uzasadniona.